30α. Η τέταρτη σταυροφορία και η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους — 30а. Четвёртый крестовый поход, осада Константинополя франками и его падение

Οι σταυροφόροι βοηθούμενοι από τους Βενετούς καταλαμβάνουν την
Πόλη. Πολλοί Έλληνες αναγκάζονται να φύγουν και να ιδρύσουν τέσσερα νέα
κράτη με σκοπό να ξαναπάρουν την Κωνσταντινούπολη.

 

Ανάμεσα στις περιοχές που κατέλαβαν οι Σελτζούκοι ήταν και τα Ιεροσόλυμα, η ιερή πόλη που έζησε και δίδαξε ο Χριστός. Μετά από αυτό οι χριστιανοί προσκυνητές δεν μπορούσαν να επισκέπτονται ακίνδυνα τους αγίους τόπους και όσοι τόλμησαν να το κάνουν συνελήφθησαν, ληστεύτηκαν και βασανίστηκαν.

 

Οι Βυζαντινοί δεν μπορούσαν να δώσουν μόνοι τους λύση στο πρόβλημα αυτό. Γι’ αυτό ο αυτοκράτορας Αλέξιος Α’, ο Κομνηνός, παρά το σχίσμα που είχε προηγηθεί1, ζήτησε βοήθεια από τον Πάπα της Ρώμης και τους χριστιανούς της Δύσης. Ο Πάπας δέχτηκε με προθυμία την πρόταση αυτή, γιατί του έδινε την ευκαιρία να παρεμβαίνει στα πράγματα της ανατολικής εκκλησίας.

 

 

Γι’ αυτό παρακίνησε και τους χριστιανούς άρχοντες των κρατών της Δύσης και των πόλεων της Ιταλίας να βοηθήσουν όλοι την προσπάθεια απελευθέρωσης των Αγίων Τόπων. Αυτοί όμως, αντί να στείλουν βοήθεια στους βυζαντινούς, οργάνωσαν μόνοι τους τέσσερις εκστρατείες που τις ονόμασαν σταυροφορίες. Σκοπός τους ήταν να νικήσουν τους Σελτζούκους και να κρατήσουν δικά τους όσα μέρη ελευθερώσουν.

 

Στην τέταρτη σταυροφορία, οι σταυροφόροι2 συγκεντρώθηκαν στη Βενετία. Απόφασή τους ήταν να περάσουν με πλοία στην Αίγυπτο και μετά να κατευθυνθούν στην Αγία Πόλη, τα Ιεροσόλυμα. Οι Βενετοί διέθεσαν τα καράβια τους μαζί με τα πληρώματά τους. Ως αντάλλαγμα θα έπαιρναν τα μισά από τα εδάφη και τα λάφυρα που θα κατακτούσαν.

 

Λίγο πριν την αναχώρηση του στόλου παρουσιάστηκε στους Βενετούς ο εκθρονισμένος αυτοκράτορας του Βυζαντίου Αλέξιος Άγγελος και ζήτησε τη βοήθειά τους για να ξαναπάρει το θρόνο, τάζοντάς τους πολλά χρήματα και δώρα. Οι Βενετοί δέχτηκαν την πρότασή του και ο ναύαρχός τους, αντί να κατευθυνθεί στην Αίγυπτο, οδήγησε τους σταυροφόρους στην Κωνσταντινούπολη και ζήτησε από αυτούς να την καταλάβουν.

 

Η απόρθητη ως τότε βασιλεύουσα έπεσε στα χέρια των σταυροφόρων. Χάθηκαν πολλές ανθρώπινες ζωές. Επί τρεις ημέρες οι κατακτητές λεηλατούσαν, κατέστρεφαν και έκαιγαν την ανυπεράσπιστη Πόλη. Δε σεβάστηκαν ούτε τα ιερά μνημεία, ούτε τις εκκλησίες, ούτε τα μοναστήρια. Το πιο φρικτό έγκλημά τους όμως ήταν η λεηλασία και η απογύμνωση της Αγίας Σοφίας από τα ιερά της σκεύη.

Крестоносцы, имеющие поддержку венецианцев, захватывают Константинополь. Многие греки вынуждены уйти и создать четыре новых государства, с целью вернуть Константинополь.

 

Среди районов, которые захватили сельджуки, был и Иерусалим, святой город, где жил и проповедовал Христос. После этого христиане-паломники не могли посещать святые места, не подвергаясь опасности, а те, кто осмелился это сделать, были захвачены, ограблены и подверглись мучениям.

 

Византийцы не могли сами найти решение этой проблемы. Поэтому император Алексий Первый Комнин, не смотря на раскол, который произошёл между западной и восточной церквями, попросил помощи у папы римского и у западных христиан. Папа с готовностью откликнулся, потому что это давало ему возможность оказывать влияние на дела восточной церкви.

 

Поэтому он призвал христиан глав западных государств и христиан мэров итальянских городов помочь в попытке освобождения святых мест. Они, однако, вместо того чтобы отправить помощь византийцам, сами организовали четыре военных похода, которые назвали крестовыми походами. Их цель была победить сельджуков и оставить в своих владениях те места, которые освобождали.

 

 

В четвёртом крестовом походе крестоносцы собрались в Венеции. Они приняли решение перебраться на кораблях в Египет и потом отправиться в святой город Иерусалим. Венецианцы выделяли для этого свои корабли с экипажами. Взамен они просили половину захваченных земель и половину добычи.

 

 

Незадолго до отправления флота перед венецианцами появился лишённый трона император Алексей III Ангел и попросил их помощи в том, чтобы снова взойти на трон, обещая им много денег и даров. Венецианцы приняли его предложение и их адмирал вместо того, чтобы отправиться в Египет, повёл крестоносцев в Константинополь и попросил их захватить его.

 

Неприступный до этого царьград (Константинополь) пал в руки крестоносцев. Были потеряны многие человеческие жизни. Три дня захватчики грабили, разрушали и жгли беззащитный город. Они не остановились ни перед святыми памятниками, ни перед церквями, ни перед монастырями. Самым ужасным их преступлением было, однако, разбой и грабёж храма Святой Софии. Грабители вынесли все священные предметы.

Добавить комментарий

Ваш e-mail не будет опубликован. Обязательные поля помечены *